Posts

Есен

Овој студ е многу чуден, камен пука, јас сум буден. Штипе, боцка како шило, ке те касне каде било. Најчесто по образ, нос, каде што си гол и бос. Кога сечко дува, коси, настинка во џебот носи. Иако сум многу мал, носам џемпер, волнен шал. Ракавички топли, ете, што бабичка ми ги сплете. А и чизмички со нив шетам, како птица сегде летам. Скокам, пеам на сет глас, не се плашам од студ, мраз.

Ластовичка

Image
Здраво, здраво, поле, ниво! Мили деца, здраво-живо! Здраво гнездо, дом од злато. За љубовта прав е патот. Летав праку море, река, знаев тука ти ме чекаш. На крилцата мои лесни, ти донесов црцор, песни. А за сите деца смели, носам пролет-китки бели. Здраво, здраво, поле, ниво!  Еј, на сите, здраво-живо!

Двете ѕвезди

        Две ѕвезди, светкави точки на небото, ѕиркаа помеѓу зелените лисја  на јаболкницата.  Тие како да се чудеа на сиромаштијата во нашата малечка кукичка.  Ги гледав замечтаено низ прозорецот и им мавтав со едната рака за да ги повикам во мојата соба и да ја продолжиме играта.          Едната ѕвезда, светло окце во темната ноќ, трепереше како да го возеше мојот сон среде белите цветови на јаболкницата, додека другата палаво ми намигнуваше, напомнувајки ми да не мечтаам толку многу.  Не можев да го оттргнам погледот од нив, ги гледав мило и ги броев нивните треперења.  Немаше поубави ѕвезди од нив.             Никогаш не сакав да летам навреме, потскокнував на реветот со желба да ги примамам кај себе и често заборавав на својата вечера.  А тие двете, насмеани се криеја зад лисјата и цутовите на високата јаболкница како да сакаа нешто потајно да си шепотат таму, но пак брзо се...

Бојата на потокот

До потокот в гората што тече претпазливо пријде еден елен и откога пивна вода, рече: ,,Ко гората потокот е зелен''. Низ полето потокот се лее под синото небо гордо оди, ластовичка в летот песна пее: ,,Ко небото потокот е модер''. И потокот молкома си тече облаците бели пат му крилат, пеперуга бела тихо рече: ,,Глеј, потокот е бел како свила''. Штом ѕвезди ке пламнат тивка вечер и штом денот бои свои ке згаси, плашливата срна, пак, ке рече: ,,Глеј, потоков ѕвездите го красат!''

Студ

Image
Овој студ е многу чуден, камен пука, јас сум буден. Штипе, боцка како шило, ке те касне каде било. Најчесто по образ, нос, каде што си гол и бос. Кога сечко дува, коси, настинка во џебот носи. Иако сум многу мал, носам џемпер, волнен шал. Ракавички топли, ете, што бабичка ми ги сплете. А и чизмички со нив шетам, како птица сегде летам. Скокам, пеам на сет глас, не се плашам од студ, мраз.